Όταν θα έχουν εκτίσει την τελευταία ποινή τους, η Ταμάρ Ζεεβί, 19 ετών και η Ταμάρ Αλόν, 18 ετών, θα έχουν περάσει συνολικά 74 ημέρες στη φυλακή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στον ισραηλινό στρατό.
Ο ισραηλινός στρατός τη Δευτέρα έστειλε τις δύο ισραηλινές αντιρρησίες συνείδησης για τέταρτη φορά [ΣτΜ: Στην ουσία 5η φορά, αφού οι δύο πρώτες ποινές φυλάκισης 2 και 7 ημερών είχαν ενοποιηθεί], μόλις πέντε ημέρες αφότου αποφυλακίστηκαν για τρίτη φορά. Παρουσιαζόμενες στη βάση κατάταξης Τελ Χασομέρ, η Ταμάρ Ζεεβί, 19 ετών και η Ταμάρ Αλόν, 18 ετών, διακήρυξαν την άρνησή τους να καταταγούν στο στρατό και να συμμετάσχουν στην κατοχή, και γι’ αυτό καταδικάστηκαν σε 30 μέρες φυλάκιση. Ο στρατός αποφάσισε επίσης να χωρίσει τις δύο γυναίκες, στέλνοντάς τες σε διαφορετικές φυλακές. Στο τέλος αυτής της περιόδου φυλάκισης θα έχουν περάσει συνολικά 74 ημέρες στη φυλακή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στο στρατό.
Μπροστά στην είσοδο της βάσης κατάταξης, οι γυναίκες δήλωσαν: “Η επιλογή της άρνησης της στρατιωτικής θητείας είναι σκαλοπάτι για να μετατραπεί η ζωή σε αυτήν την πατρίδα σε μια ζωή ειρήνης, ελευθερίας και φιλίας. Αρνούμενες να λάβουμε μέρος σε ένα σύστημα κατοχής, στεκόμαστε αλληλέγγυες με οποιονδήποτε στερείται την ελευθερία της επιλογής”.
Η μητέρα της Αλόν, Μόρια Σλομότ, την Τρίτη ανήρτησε στο facebook: “Φοβούνται την συμμαχία δύο γενναίων γυναικών; Χτες το βράδυ οι δύο Ταμάρ καταδικάστηκαν και πάλι, και τους επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 30 ημερών εξαιτίας της άρνησής τους να λάβουν μέρος στην κατοχή. Όταν έφτασαν στη Φυλακή Νο 6, τους είπαν ότι αυτή τη φορά θα χωριστούν και ότι η Ταμάρ Αλόν, η αγαπημένη μου κόρη, θα σταλεί πίσω για να συλληφθεί στην βάση κατάταξης προτου μεταφερθεί στην Φυλακή Νο 4”, συνεχίζει η ανάρτηση.
“Τη νύχτα, σε τηλεφωνικές συνομιλίες που τους επετράπη να έχουν με τους γονείς τους, οι δύο είπαν ότι παρά τις δυσκολίες το ηθικό τους παραμένει ακμαίο”.
Η Κορίν Ζεεβί, η μητέρα της Ταμάρ, είπε την Τρίτη ότι “οι πράξεις της Ταμάρ μου δίνουν και πάλι ελπίδα και επιθυμία να δράσω, απέναντι σην απελπισία”.
Η Αλόν και η Ζεεβί έχουν ζητήσει και οι δύο να υπηρετήσουν την εθνική πολιτική υπηρεσία αντί της στρατιωτικής θητείας. Στην αρχική της δήλωση άρνησης στράτευσης, η Ζεεβί, κάτοικος της Ιερουσαλήμ, έγραφε: “Από αγάπη γι’ αυτήν την γη και τα ανθρώπινα όντα που ζουν σ’ αυτήν, θέλω να πιστεύω, και πιστεύω ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος και ότι μπορούμε να πραγματοποιήσουμε την αλλαγή”.
Η Αλόν, που ζει στο Τελ Αβίβ, είχε γράψει στη δήλωσή της: “Δεν μπορώ να αποδεχτώ τον ισχυρισμό ότι η καταπίεση ενός άλλου λαού, η άρνηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο ρατσισμός και το μίσος είναι αναγκαία για την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ”.
Τη μέρα της τρίτης αποφυλάκισης, η Αλόν μπήκε στο facebook για να μιλήσει για τη φιλία της με τη Ζεεβί, στην οποία την είχε συστήσει η συντρόφισσα αντιρρησίας συνείδησης Ταϊρ Καμινέρ (η οποία είχε περάσει 5 μήνες στη φυλακή, την πιό μακρά περίοδο που έχει περάσει μια γυναίκα αντιρρησίας συνείδησης στο Ισραήλ).
“Παρόλο που η πραγματική συνεργασία ξεκίνησε μόλις 44 ημέρες πριν (αναλόγως ποιός μετράει), έχει περάσει από τόσα πολλά και σήμερα βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Είμαι περήφανη που μπορώ να πω ότι η Ταμάρ είναι πάνω απ’ όλα μια φίλη, και μετά από αυτό μια σύμμαχος”.
“Η μάχη μας δεν είναι εύκολη, τόσο μαζί όσο και ατομικά αντιμετωπίζουμε ανθρώπους που είναι αχάριστοι, μας βρίζουν και μας μισούν προσωπικά, αλλά αυτή η συντροφικότητα που έχουμε δημιουργήσει με κάνει να νιώθω ότι παρά τις δυσκολίες υπάρχει κάποιος που είναι μαζί μου”.
Πηγή: άρθρο του Γιαέλ Μαρόμ στο Local Call, μεταφρασμένο στα αγγλικά από τη Νατάσα Ροθ για το +972.
Déjà vu 